|
| terug naar de 2021 index | Langzaam Licht in 2021  Je hebt van die dagen In de vogelvrije vertes luieren onverschillige wolken op wellustige wateren De zoemende stilte van de autoweg krijgt crescendo accenten van jaloerse muggen De klamme hand van de wind streelt mijn verveelde gezicht tot tranens toe Nu is het moment gekomen denk ik om keihard te vloeken of zachtjes te wenen Met besluiteloos verwijlen in vertwijfeling doe je niemand een plezier of pijn De dag recht zijn moedeloze rug in ochtend en balt zijn weerloze vuist in de middag Weldra sterft alle hoop in een wegwuivende lach en is de cirkel weer rond Nu is het moment gekomen denk ik om een lied te zingen of te gaan plassen En toch hoe dan ook hoe mooi het leven, de liefde, de natuur of dies meer zij is Het haalt allemaal niet bij het geluid van de ratelende ketting die in de put zakt En dit staat in de schaduw bij de voldoening die het in elkaar zetten van een Ikea kast geeft Nu is het moment gekomen denk ik om de laarzen aan te trekken en in de regenplassen te stampen  midzomernachtdroom schaduwen voor de wolken krassen op mijn ziel  zgn #voetbalflarf nav Nederland Tsjechië EK voetbal Het wordt een avond Van de lange adem Koningskoppel M & M Loopt zich te pletter Het betere hakwerk Valt niet te controleren Wel te verplaatsen Dit is de eerste sloot Even wat water Even wat lucht Tot bedaren komen Wie helpt hen? De zenuwen worden Op proef gesteld Iedereen ligt aan de ketting Breed maken in de lucht Is niet nodig Dit is een zware klap Als je kijkt door een oranje bril Een tweede sloot In plaats van de grachten Er is nog een optie Een andere urgentie Die ene verfstreek die het schilderij Boven het andere uittilt Het koningskoppel M &M Loopt zich te pletter Het betere hakwerk Hoef je niet in een Vrieskist te doen Onder de lat Van de hoge verwachtingen Is het een Ontnuchtering geworden Van met beide benen In de realiteit Het had beroerder gekund Op weg naar huis  De dichter is de eindbaas in deze eerste lentedagen leidt de dichter vele nederlagen de merel en de bloesem overtreffen hem verloren en verstomd is zijn stem maar straks als het blad begint te kleuren en de bloesems sterven in hun eigen geuren wanneer verval, rotting en verlies ons omringen roepen wij de dichter om over troost te zingen zijn woorden zullen ons meer behagen dan de zoetste en de mooiste lentedagen  op een dag die nooit komt beloftes zijn schuivende ladingen op lekkende bootjes van bezweringen de lokkende wijkende lijn in de verte komt nooit dichterbij de kapitein danst op het slappe koord laverend tussen gisteren en vandaag vertrekkend en aankomend in het nu naar de dag die nooit komt beloftes zijn kompassen zonder naald bezweringen zijn klokken zonder wijzers de kapitein aan wal belooft en zweert: ga nergens toe, het komt naar je toe met een kompas zonder naald raak je de weg nooit kwijt ga wel, welkom met een klok zonder wijzers ben je nooit te vroeg of te laat voor altijd, alle tijd  Leestijd 49 seconden De dichter mist altijd raak Zijn wapens: de harde return En de witregel De dichter onderzoekt Ontmoetingen met spookrijders Keert om en andersom Vernedering verplettert glorie Hazes onttroont Bach Kitsch ontluistert kunst Zwart licht wit op De paus biecht bij een cliniclown De dichter experimenteert Poseert zijn identificaties Jongleert met representaties Bekritiseert zijn mystificaties Koketteert met genderoperaties Ironiseert zijn aberraties Associeert met alliteraties Bagatelliseert zijn inspiratie De dichter mist altijd raak Zijn doelen: zijn eigen ongelijk En navelpluis |
© geert van der wijk - 2023