<< 4 juni 2015 >>
grietenydyk
ik loop over een dijkweg
tussen de weilanden
het is warm en windstil
tijd voor een pauze
aan een slootkant
in vers gemaaid gras
de sloot ontroert me
het is vol met pompeblêden
hoe heten ze in het hollands?
een mooie plek om te sterven
denk ik, het water instappen
boven me verschijnt
een nieuwe hemel van pompeblêden
mijn leven: verschijnen en verdwijnen
daar tussen in zoeken naar een
verdwijnpunt: stil, mooi en ver
voorlopig blijf ik zoeken
want ik hoor de boer komen
met zijn zware machine
om het gras te keren
boven me klepperen
de ooievaars opgewonden
|
