<< 21 mei 2015 >>
op ramkoers
"Betreden op eigen! eigen! risico!!!! RAM!"
er was geen alternatieve route zo direct voorhanden,
maar het zag er goed uit: de dijk was leeg
op onschuldige boterbloemen en zuring na
nergens verontrustend plukjes wit in groen
ik waagde erop en klom over het hekje
en vond zelfs een stok met een scherpe punt
moest ik hem de ogen uitsteken of een pak slaag geven?
de dijk bleef vele bochten vrij van gevaar
ik kreeg weer oog voor de bloemen en
de zeilschepen die op het Zwarte Water dreven
de zon scheen en ik had de wind van opzij
ik gooide stok, meer een rietstengel, weg
neuriede zelfs 'won't you walk along baby'
maar prijs de dag niet voordat het avond is
gold hier ook: net in de laatste bocht
lag een kudde schapen in het gras verstopt
ik liep door, één voor één kwamen ze overeind
mijn hart bonsde in de keel, mijn benen trilden zelfs
de lammetjes stoven weg, maar de moeders bleven staan
ik zei dag schaapjes, lekker weertje he?!
zo sprak ik een bemoedigend woordje hier
en een aardige opmerking daar - rustig blijven
een schaap de laatste kwam langzaam overeind
traag en zelfbewust als een schurk in een western van Sergio Leone
hij kwauwde wat en staarde me aan met zijn spleetpupillen
de hoorns lagen onzichtbaar diep verborgen in zijn dikke vacht
ik liep rustig door, vooral geen onverwachte bewegingen makend
hij volgde mij zijn hoofd traag draaiend
toen trok ik snel een sprintje naar het hek
en klom erover heen en neuriede opgelucht 'why..ai.. ai..'
ik wierp nog een laatste blik achterom:
het monster lag weer schaapachtig kauwend in het gras
|
