Een doodnormaal jaar
De wolken in de hemel bleven onverstoorbaar stromen op de golven van de wind
En de regen van boven viel gewoon weer overal en nergens en was nog steeds even nat
En de vogels lieten zich niet van de wijs brengen en zongen van zonsopgang tot zonsondergang
En de getijden die de aarde omhelzen bleven onverdroten gaan en komen op de luimen van de maan
En de rivieren roetsjen schaterklaterend van de bergen en bleven het water naar de zee dragen
En de tijd bleef maar geduldig gisterens agenderen en morgens oprispen in het eeuwige nu
En de kreupelen bleven kreupel, de armen arm en de machtigen machtig
En de bomen groeiden onbekommerd en lieten zoals altijd op tijd hun gebladerte los
En de zon kon weer eens niks beters verzinnen dan vitamine D afleveren
En de wormen smulden onverstoorbaar van hun feestdis van zwarte aarde
En de bergen rezen langzamer dan brood en de continenten schoven allersloomst
En de kosmos bleef uitdijen met zo weinig schuldgevoel dat het wel de lieve vrede leek
Weer was er een normaal jaar voorbij, nog vele te gaan, dus relax, adem in, adem uit
2020:
|
